Οι σκέψεις του Εμετού…
Μεγάλη νίκη η προχθεσινή, και ο χαρακτηρισμός θα παρέμενε ο ίδιος έστω και αν κερδίζαμε με μισό μηδέν. Μπορεί η έκταση του σκορ να ενθουσιάζει, αλλά από την άλλη προσωπικά εμένα με φοβίζει. Πέρσι ο απολλωνας μετά το 0-4 μέσα στο ΓΣΠ έδειξε πόσο μικρή ομάδα είναι. Η νίκη πανηγυρίστηκε ως ένα ολόκληρο πρωτάθλημα. Η ζυγαριά εγυρε προς την αλαζονεία αφήνοντας το οποιοδήποτε ίχνος σεβασμού σε δεύτερη μοίρα.
Αυτό που με φοβίζει είναι ότι μια τέτοια νίκη πάνω στον συνδιεκδικητή ισως ερμηνευτεί με λανθασμένο τρόπο και για αυτό κρούω τον κώδωνα. Το ΑΠΟΕΛ αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα. Και στο οικονομικό αλλά και στη στελέχωση της ομάδας. Τα μεγάλα προβλήματα, δεν λύνονται με μια μεγάλη νίκη μεσούσης του πρωταθληματος αλλα ούτε και αλλάζουν συμπεράσματα που έχουν κτισθεί σε βάθος χρόνου.
Ευχή μου είναι, διοίκηση και τεχνική τιμ να παραμείνουν προσγειωμένοι. Το ίδιο πρέπει να συμβεί και στις τάξεις των οπαδών μας. Σεμνά και ταπεινά αδέρφια, σεμνά και ταπεινά, ΠΑΜΕΕΕΕΕ
* Αναμένω την ευαισθησία των ΜΜΕ για την χειρονομία Μάγκλιτσα προς την κερκίδα μας
Ολοσωστος αδερφέ. Μπράβο. Να κερδίσουμε με καλή απόδοση Σαλαμίνα και Ομόνοια μετά, και τότε θα πανηγυρίσουμε την πεντάρα. Εκείνο όμως που με χαροποιεί αφάνταστα είναι ότι επιτέλους βρήκαμε προπονητή. Εξαιρετικός. Και μπράβο στον πρόδρομο που έκλεισε ΠΡΩΤΑ τεχνικό διευθυντή και μετά αυτός βρήκε τον Τραμεντσανι. Επιτέλους κάτι αλλάζει στο αποελιν μας. Επιμένω πως πολλή και αθόρυβη δουλειά κάνει και ο Τετι. Το καλοκαίρι πρώτα ο θεός θα είμαστε ομάδα έτοιμη για cl. Με Ταμαρι. Τουλάχιστον μέχρι Σεπτέμβριο. Μετά τα 10εκ θα τα πάρουμε με τον μάγο.