Μέρα Κυριακή…
Παραθέτω πιο κάτω ένα κείμενο το οποίο είχε ανέβει στην επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΝ.ΣΥ.ΦΙ ΑΠΟΕΛ το 2010…
Απο τότε άλλαξαν πολλά… μα πάνω απο όλα τα 1000 συναισθήματα που ένοιωθε ό κάθε ένας απο εμάς που ετοιμαζόταν για ένα παιχνίδι στη Λεμεσό…
” Πάει η Δευτέρα, πάει η Τρίτη, Τετάρτη….λίγες μέρες και πάω να τρελαθώ. Με έχει πιάσει πάλι αυτό το συναίσθημα…αυτή η παράξενη ανυπομονησία…αυτό το συναίσθημα που κάνει τα πάντα γύρο να είναι αόρατα…απλά να μην υπάρχουν…το μόνο πράγμα που φαίνεται στον ορίζοντα είναι…μια πομπή από πούλμαν και γύρο γύρο χάος σε πορτοκαλί φόντο…ΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ !
Η ενδυμασία και τα ‘παρελκόμενα’ έτοιμα στο μυαλό μου εδώ και μέρες, η αδρεναλίνη φτάνει σε επικίνδυνα επίπεδα, η πώρωση με έχει θολώσει, το μίσος κυλάει στις φλέβες μου και με μια ματιά πίσω στο παρελθόν θυμάμαι…θυμάμαι τα πάντα που έχω ζήσει…τα πάντα που έχω νιώσει…τα πάντα που έχω παρατήσει…τα πάντα που έχω αγνοήσει…τους ανθρώπους που έχω πικράνει…
Η εξήγηση απλή! Είμαι άρρωστος…από μικρό παιδί κουβαλάω αυτό που για τους άλλους ονομάζεται παράνοια! Αυτό που για μένα και τους όμοιους μου ονομάζεται ζωή – καθημερινότητα – τρόπος ζωής – λόγος ύπαρξης…αυτό που κάποιοι από εσάς θα νιώσετε ενώ κάποιοι άλλοι απλά θα σχολιάσετε το συγγραφέα σαν ένα άτομο που τάχει χαμένα.
Δεν τα έχω χαμένα…χαμένα θα τα έχουν άλλοι…ΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ…αυτοί που προσπαθούν απεγνωσμένα να αποδείξουν πως είναι αυτό που θα ήθελαν να είναι, χωρίς να ήταν, χωρίς να είναι…και χωρίς να γίνουν ποτέ…! Θυμάμαι πολλά από το παρελθόν…ΑΥΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΠΟΥΘΕΝΑ… από πού ξεφύτρωσαν και ζητάνε και τα ρέστα;
Δεν θα περάσει έτσι αυτό…ΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ αυτό βλέπω μόνο….ΜΕΡΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ…πορτοκαλί φόντο…πούλμαν και το απόλυτο χάος…το βλέπουν και άλλοι…είμαι σίγουρος…και την Κυριακή θα το δούμε όλοι….όπως το βλέπαμε τότε…
ΟΠ… Μόντε Καπούτο…ΞΕΚΙΝΑΜΕ…”
Κρίμα…
Αφήστε μια απάντηση