Εμετοσκέψεις…
Σίγουρα το κλίμα μετά το τέλος της φετινής σεζόν είναι και θα παραμείνει για αρκετό καιρό ακόμα αρνητικό αφού η ομάδα μας δεν τα κατάφερε να πάρει κάποιο τίτλο, ούτε να εξασφαλίσει την δεύτερη θέση. Ακόμα και να γινόταν όμως κάτι τέτοιο, η οικονομική και αγωνιστική κατάσταση του ΑΠΟΕΛ δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αισιοδοξία. Υπάρχει κάποια προοπτική για να αντεπεξέλθει και να ορθοποδήσει το ΑΠΟΕΛ;
Το πρώτο που θα ήθελα να πω αφορά το μπάτζετ μας που ναι μεν είναι ψηλό, άλλα το πρόβλημα πρόβλημα που εντοπίζω δεν είναι ακριβώς εκεί. Το θέμα είναι τα λεφτά που ξοδεύουμε δεν έχουν καμία σχέση με την ποιότητα και την αξία που αγοράζουμε σε ποδοσφαιριστές. Έχω ξαναπεί στο παρελθόν πως η ουσία δεν είναι αν έχω μπάτζετ 15 ή ακόμα και 20 εκτ, αλλά η ουσία είναι να έχω assets ή παίκτες που η χρηματιστηριακή τους αξία θα μπορεί να λειτουργήσει σαν σωσίβιο και να καλύψει τις αναποδιές. Αν δεν το έχω αυτό, τότε πολύ απλά, τα έξοδα δεν πρέπει να υπερβαίνουν πολύ τα εγγυημένα έσοδα.
Κατά δεύτερο, δεν εντοπίζω κάποιο σταθερό πλάνο όσο αφορά το αγωνιστικό στυλ της ομάδας μας. Κορμός σίγουρα δεν υπάρχει και ούτε σταθερός προπονητής. Επίσης δεν υπάρχει ούτε τεχνικός διευθυντής ή κάτι άλλο σταθερό με επαγγελματική ποδοσφαιρική τεχνογνωσία, που θα γνωρίζει το αγωνιστικό πλάνο και αναλόγως θα κινείται στο μεταγραφικό παζάρι. Δεν είναι αρκετό απλά να κάνεις μεταγραφές επειδή κάποιοι παίκτες είναι καλοί. Αυτοί οι παίκτες θα πρέπει να ταιριάζουν στο αγωνιστικό σου πλάνο αλλά και στην κουλτούρα σου.
Ένα άλλο θέμα που θέλω να αγγίξω είναι οι πληρωμές των παικτών. Οι παίκτες είναι επαγγελματίες που δεν μεγάλωσαν ούτε με την φανέλα του ΑΠΟΕΛ ούτε φορούσαν πιζιάμες πορτοκαλί. Όπως όλοι μας περιμένουμε στο τέλος του μήνα το μισθό μας, το ίδιο θέλουν και αυτοί. Όταν αυτή η συνέπεια χάνεται, χάνεται και ο σεβασμός του εργαζομένου απέναντι στον εργοδότη του και οι επιπτώσεις μόνο αρνητικές μπορεί να είναι. Και αυτό με φέρνει σε κάτι ακόμα πιο σημαντικό: προτιμώ 1 εκατομμύριο φορές να πάρω ένα παίκτη που θα μου στοιχίζει 100 χιλ και θα μπορώ να τον πληρώνω πάντα στην ώρα του παρά να πάρω ένα όνομα των 300 χιλ και να μην είμαι συνεπής μαζί του. Ο παίκτης των 100 χιλ σίγουρα θα μου προσφέρει πολύ περισσότερα από αυτόν των 300 χιλ που μάλλον θα με περιπαίζει όπως τον περιπαίζω και εγώ.
Αυτές είναι οι σκέψεις που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, μιλώντας πάντα με αγάπη, ειλικρίνεια, σεβασμό και κρυστάλλινο εμετό απέναντι στην οικογένεια του ΑΠΟΕΛ. Είμαστε στην πιο δύσκολη μας φάση και επιβάλλεται να καταφέρουμε να κρατήσουμε και να στηρίξουμε τον πιο ιστορικό και πετυχημένο ποδοσφαιρικό σύλλογο του Ελληνισμού.
Ούτε εγω θέλω τον Πετρίδη αλλα πείτε μας και τι θα γίνει οταν αποχωρήσει. Θελω να ακούσω πως θα βγούμε απο το οικονομικό αδιέξοδο με τα συμβόλαια των 100 χιλιάδων και οταν ομάδες όπως ο Άρης και η Παφος (θα ακολουθήσουν και αλλες μικρές ομάδες) θα έχουν τριπλάσιο προϋπολογισμό απο το Αποελ. Διαβάσαμε πολλά τα τελευταία χρόνια για το makisout, δεν άκουσα κανενα να μιλά με πλάνο για την οικονομική εξυγίανση της ομάδας. Αν το πλάνο ειναι να παίζουμε στο δεύτερο γκρουπ για μια πενταετία μεχρι να ” ξοφλισουμε” να τα γράφετε και αυτα στα άρθρα σας να ξέρει και ο κόσμος με ποιους έχει να κανει. Η μοναδική λύσει ειναι επενδυτές, δεν υπάρχει αλλη λύσει αν θέλουμε να υπάρχει το Αποελ μας.
File den thelw na anisixeis. Exoume idi agorasei to kotero k ta kainouria autokunita. Fetos theloume mono pezines k ta ekso mas.