Πρόδρομε μη φας (και) τον Πούρσα.. vol2
Το πιο κάτω κείμενο ετοίμασε ο φίλος της σελίδας μας, Πορτοκαλί Ψυχολόγος:
Σε συνέχεια προηγούμενης παρέμβασης με τίτλο «Πρόδρομε μη φας (και) τον Πούρσα» επανέρχομαι και σήμερα για δεύτερη και τελευταία φορά επί του θέματος.
Δεν θεωρώ τον Πουρσαϊτίδη άμοιρο ευθυνών για την τραγική εικόνα στην Πάφο και τα κενά του μεταγραφικού σχεδιασμού κυρίως στην άμυνα. Αντίθετα. Όπως είπαμε και στο προηγούμενο άρθρο είναι άξιο απορίας πώς αυτά τα κενά δεν εντοπίστηκαν από την τεχνική ηγεσία καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας και των φιλικών αγώνων σε Κύπρο και εξωτερικό. Αλίμονο εάν για την εικόνα της ομάδας και τις αδυναμίες της δεν φέρει ευθύνη πρωτίστως ο προπονητής. Αυτό καταδείχτηκε και στο πρώτο άρθρο με ένα ΑΛΛΑ για το οποίο και επανέρχομαι.
Ποιο είναι αυτό το αλλά; Το να αλλάζεις προπονητές ανά τρίμηνο δεν είναι λύση. Πάολο Σέρτζιο, Γιώργος Δώνης, Φινκ, Μαντούκα, Πασιένσια, Κετσπάγια, Κρίστιανσεν, Μάριο Μπέιν, Δώνης, Μπαλταζάρ, Κωστή, Τραμετσάνι, Ντολλ, Χατζηλούκας, Ιγκεμπερίκσεν, Ουζουνίδης, Μακάρθι, Πουρσαιτίδης. Δεκαοκτώ προπονητές μαζί με τους υπηρεσιακούς μέσα σε οκτώ χρόνια. Είναι αυτό υγεία για μια ομάδα; Πότε το ΑΠΟΕΛ πέτυχε το ακατόρθωτο; Όταν αφήσαμε έναν άνθρωπο να δουλέψει επί πεντέμισι χρόνια. Ήταν αλάνθαστος ο Ιβάν; Προφανώς και όχι. Υπάρχει αλάνθαστος προπονητής προφανώς και όχι. Υπάρχει λιγότερο και περισσότερο ικανός προπονητής προφανώς και ναι. Με τη λογική Πετρίδη την οποία δυστυχώς ακόμη και σήμερα ασπάζεται μερίδα οπαδών μας τα τελευταία οκτώ χρόνια πέρασαν από το ΑΠΟΕΛ 18 ανίκανοι. Ο μόνος που κατάφερε να ολοκληρώσει μια σεζόν στο πάγκο του ΑΠΟΕΛ ήταν ο Κρίστιανσεν. Έφυγε ως πρωταθλητής και με παρουσία στους «16» του Europa League, τη δεύτερη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή επιτυχία στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ.
Δεν θα μπω στη διαδικασία ανάλυσης ποιοι ορθώς προσλήφθηκαν και ποιοι κακώς αποδεσμεύτηκαν. Η ιστορία εξάλλου μέχρι τον Τραμετσάνι δικαίωνε τις επιλογές της παρούσας διοίκησης καθότι παρά τις συχνές αλλαγές προπονητών καταφέρναμε για διάφορους λόγους στο τέλος να σηκώνουμε τον τίτλο που ήταν και το ζητούμενο. Και όταν λέω διάφορους λόγους δεν είναι κάποιο υπονοούμενο. Ένας βασικός λόγος ήταν η ποιότητα του ρόστερ. Η παρουσία δηλαδή παικτών στο ΑΠΟΕΛ όχι κατ’ ανάγκη «κραχτών» αλλά ηγετών Κύπριων και ξένων που ήταν χρόνια στην ομάδα. Ένας δεύτερος λόγος που ερχόταν σε συνδυασμό με τον πρώτο ήταν η ανυπαρξία των παραδοσιακών αντιπάλων του ΑΠΟΕΛ με εμπειρία στον πρωταθλητισμό. Έτσι λοιπόν η παράλογη λογική της παρούσας διοίκησης με τη συχνή αλλαγή προπονητών και με αρκετό ρίσκο πολλές χρονιές, στο τέλος της έβγαινε.
Τα τελευταία δυο χρόνια όμως τα πράγματα άλλαξαν. Πρώτον διότι η συχνή αλλαγή προπονητών αναπόφευκτα έφερνε είτε σταδιακό, είτε άλλες φορές ολικό ξήλωμα του προηγούμενου ρόστερ. Η συζήτηση για την πλειάδα ποδοσφαιριστών που πέρασαν δεν άγγιξαν και αποζημιώθηκαν για να αποδεσμευτούν είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία. Αλληλένδετη όμως με τους 18 προπονητές μέσα σε οκτώ χρόνια. Συνεπώς το πρώτο βασικό συστατικό επιτυχίας του ΑΠΟΕΛ των προηγούμενων ετών που ήταν η ποιότητα του ρόστερ, του βασικού κορμού δηλαδή και κάποιων ποιοτικών προσθηκών εξανεμίσθηκε. Το δεύτερο συστατικό επιτυχίας που ήταν η ανυπαρξία των παραδοσιακών σου αντιπάλων επίσης έχει χαθεί την τελευταία διετία. Ομόνοια και Ανόρθωση επέστρεψαν έχοντας σταθερό προπονητή.
Ερχόμαστε στο σήμερα. Μετά την περσινή ντροπιαστική χρονιά ο πρόεδρος της ομάδας αφού κατάφερε να παραμείνει στο πηδάλιο στη συνέχεια έκαμε το καθήκον του. Υποσχέθηκε ένα δυνατό ΑΠΟΕΛ και με τις μεταγραφές του καλοκαιριού δημιουργήθηκαν ως ήταν φυσικό μεγάλες προσδοκίες. Προσδοκίες οι οποίες δεν μετουσιώθηκαν σε πράξη στην πρεμιέρα. Οι ομάδες όμως που από την κορυφή πιάνουν πάτο δεν διορθώνονται μέσα σε μια μέρα ούτε σε τρεις μήνες προετοιμασίας. Είναι ξεκάθαρο ότι η ομάδα κουβαλά ακόμη περσινές παθογένειες και χρειάζεται ακόμη αρκετός χρόνος για να γίνει από ομάδα «αστέρων» σε πραγματικά καλή ομάδα.
Το ερώτημα που απασχολεί όλους και την διοίκηση μαζί είναι «έχω τον κατάλληλο προπονητή;». Μπορεί ο Πουρσαϊτιδης; Οι περισσότεροι «ειδήμονες» λένε κατηγορηματικά «όχι». Όπως προφανώς έλεγαν όχι και για τους προηγούμενους 18 περιλαμβανομένου και αυτών που μας χάρισαν τίτλους και ευρωπαϊκές επιτυχίες.
Πρόεδρε, το ΑΠΟΕΛ χτίζεται από την αρχή λόγω λαθών και δικών σου επιλογών. Κανείς δεν σου εγγυάται ότι ο επόμενος θα είναι καλύτερος από τον σημερινό. Δοκίμασες 18 μόνο στη δεύτερη σου θητεία. Δώσε του χρόνο να δουλέψει. Οι ομάδες για να επιτύχουν χρειάζονται σταθερότητα. Η καρατόμηση Πουρσαϊτιδη θα ικανοποιήσει μια μερίδα του κόσμου ίσως και τον εγωισμό σου. Κάνε την προσωπική σου υπέρβαση. Επανέφερε την ποδοσφαιρική λογική στη λειτουργία της εταιρείας. Δώσε τουλάχιστον σ΄ αυτόν χρόνο να δουλέψει. Πρόδρομε μη φας και τον Πούρσα…
Ίσως από τις λίγες φορές που ο πρόεδρος σωστά έπραξε. Ο πουρσα είχε τόσο χρόνο για προετοιμασία και τρώει 4άρα στην πρεμιέρα που την… πάφο;
an afisi o makis ton poursa na doulepsi
alla prepi na figoun 25 ..ke na erthoun akoma 10
yiati kaname 5-6 metagrafes alla exoume 40 roster…
ke prepi na figoun toulaxiston 20
afta vlakes mou
ine noumera
Η ικανότητα η όχι του Πουρσα νομίζω ειναι ξεκάθαρη. Οπως επίσης και η ανικανότητα της διοίκησης να αντιληφθεί την αδυναμία της και την αμάθεια της να αλλάξει απο ερασιτεχνική σε επαγγελματική την ομάδα. Με γυμναστές, φυσιοθεραπευτες, ψυχολογους, διατροφολογους, σκαουτερς επαγγελματίες και φυσικά ενα προπονητή που θα ψάξει πραγματικά την δουλειά του και θα αξιολογηθεί με κριτήρια ουσιαστικά. Χωρίς να εχω προσωπικά κάτι με τους Αριστοτελους, Χατζιλουκα, Μορφη και αλλους δεν μπορείς να φτιάξεις ΟΜΑΔΑ. Χρειάζονται επαγγελματίες που ψάχνουν αδιαλείπτως την αγορά, που αντιλαμβανονται την δυνατότητα εξελιξης (σωματοδομη, αντοχή, ταχυδυναμη, πάθος, φιλοδοξια, αυτοπεποίθηση κοκ…) . Χρειάζεται επαγγελματίες που μπορουν να διατηρήσουν και να ενισχύσουν ολες αυτες τις δυνατοτητες (Γυμναστες, φυσιοθεραπευτες, διατροφολογους, ψυχολογους) και οπωσδήποτε εναν ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ που μπορει, εχει τις γνώσεις να τους οργανώνει ολους αυτους αλλα ταυτόχρονα να τους πείθει και αυτους αλλα και τους ποδοσφαιριστές οτι ξέρει πολυ καλα τι κάνει. Η σωστή και η καλή δουλειά εχει πάντα καλα αποτελέσματα. Ακομα κι αν το αποτέλεσμα του αγώνα δεν είναι καλό η απόδοση και προσπάθεια είναι ξεκάθαρη και η πίστωση χρόνου παραμονής μεγαλώνει και του εξασφαλίζει διάρκεια.
Ειλικρινά περιμένετε βελτίωση;; Τι κι αν άλλαξε 18, πρέπει να κρατήσει τον χειρότερο από τους 18;;; Είναι τόσους μήνες στην ομάδα και όχι μόνο δεν βελτιωθήκαμε, γίναμε χειρότεροι!!! Καλό παιδί, αλλά τα μάτια μας δεν αντέχουν άλλο!!
Είναι αστείο να συγκρίνεις τον Ιβαν με τους επόμενους προπονητές που δούλεψαν στο Αποελ . Ο Ιβαν έδειξε οτι μπορεί να πετύχει μεγάλα πράγματα απο την αρχή , και στηρίχθηκε γιατι εκανε παιχτες που ήξεραν 4/10 και έπαιζαν 6/10 . Ο καλος προπονητής ειναι αυτος που θα εμπνέει τους ποδοσφαιριστές να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτο και θα κανει ακόμα και παιχτες που δεν έχουν την απαραίτητη ποιότητα να παιζουν αρκετά καλα (βλεπε αελ με Κερκες). Στο Αποελ απο ολους αυτούς τους προπονητές μονο 3 έδειξαν οτι αξίζουν (Δωνης, Κριστιανσεν, Κετσπαγια) και έφυγαν για διάφορους ” περίεργους ” λόγους . Ακόμα και η ομονοια του Μπερκ έδειξε σημάδια βελτίωσης παρόλο που αποκτήθηκαν πολλοί ποδοσφαιριστές απο τα πρωτα παιχνίδια, και φαινόταν οτι οι ποδοσφαιριστές οχι μονο σέβονται αλλα τους αρέσει να αγωνίζονται με αυτον τον προπονητή .
Η εικόνα που είδαμε στο γήπεδο αλλα και στον πάγκο της ομάδας μας δίνει την εντύπωση οτι ο προπονητής κατηγορεί τους παιχτες για τα χάλια μας και οι παίχτες τον προπονητή . Λεφτά για παιχτες δεν υπάρχουν οπότε θα την πληρώσει ο προπονητής . Περσι δεν είχαμε ποιοτικό ροστερ, ο Ανουαρ τον 5 εκατομμυρίων δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του , ο Ατζιλι που πήγε στο Ισραηλ και εκανε παπαδες ήταν αργός , ο Ενσουε δεν ηταν αρκετά καλος για το Αποελ, ο Μπερν που τον θελει η μισή Championship δεν ξέρει μπάλα…
Οταν καταλάβουμε οτι δεν χρειάζονται λεφτά για να κάνεις ομαδα και ερθει ενας προπονητής που πραγματικά αξίζει τοτε θα δουμε το Αποελ που ολοι θέλουμε .