Της αμύνης τα παιδιά…
Παρακολουθήσαμε προκτές στο παιγνίδι με την ΑΕΚ, μια μεγάλη προσπάθεια από όλη την ομάδα να κρατήσει το αποτέλεσμα, μετά την ηλίθια αποβολή του Ντέβι στο 30′.
Αν εξαιρέσουμε λοιπόν το δίλεπτο 59′-60′ που μπήκαν τα δύο γκολ, θα έλεγε κάποιος ότι ο αμυντικός μηχανισμός του ΑΠΟΕΛ κράτησε μακριά την ΑΕΚ από την περιοχή του και δεν κινδύνεψε σχεδόν καθόλου.
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΣΥΡΘΟΥΜΕ.
Δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ΚΑΘΟΛΟΥ το γεγονός ότι από τη στιγμή που η ομάδα έμεινε με 10, αναγκαστικά ταμπουρωθήκαμε όλοι πίσω και έκλεισαν όλοι οι χώροι. Φάνηκαν αλληλοκαλύψεις, βγήκε πάθος, η ΑΕΚ δεν κατάφερε να πατήσει περιοχή και το παιγνίδι της περιορίστηκε σε σέντρες που ήταν σχεδόν πάντα εύκολη λεία για τον Ουζόχο. Αυτό παραπλανεί βέβαια, αφού η αλήθεια είναι ότι με 11 παίκτες, που η ομάδα βγαίνει και μπροστά για να βάλει γκολ, ο αμυντικός μηχανισμός είναι αποδεδειγμένα προβληματικός και ευάλωτος.
Υπενθυμίζουμε ότι στην θέση του αριστερού στόπερ, ο μόνος ποδοσφαιριστής που έχει αυτή την ετικέτα στο βιογραφικό του είναι ο Σάντος, ο οποίος όσες φορές αγωνίστηκε, προβλημάτισε με την απόδοση του. Δεν είναι τυχαίο που και διαθέσιμος να είναι, η επιλογή του προπονητή είναι άλλη. Μέχρι στιγμής είδαμε τόσο το Μερκή, όσο και τον Σιέλη να παίζουν κατά συνθήκη στη θέση αυτή, με το μειονέκτημα του ότι είναι δεξιοπόδαροι, να φωνάζει (στα κοντρόλ, στα διωξίματα κλπ).
Στην θέση του αριστερού μπακ, η μόνη επιλογή είναι ο Γουήλερ. Φιλότιμος ποδοσφαιριστής, αγωνίζεται με πάθος και καλές αντοχές, αλλά δεν έδωσε ποτέ το κάτι παραπάνω. Η σύγκριση με άλλα αριστερά μπακ (πχ Λέζιακς) είναι καταθληπτική. Δεν είναι τυχαίο που γίνονται σκέψεις για απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή που θα αγωνίζεται βασικός στη θέση αυτή.
Στη θέση του αμυντικού χαφ, που για μένα είναι η κυριότερη αμυντική θέση στο γήπεδο (σπάζουν πολλές επιθέσεις του αντιπάλου πριν πάνε κοντά στην περιοχή) υπάρχει ο κανένας. Μόνο ο Ντίαζ είναι καθαρόαιμος αμυντικός χαφ, ο οποίος βράζει μόνιμα τον πάγκο ή μια καρέκλα στην κερκίδα ενώ είναι και ο Σατσιάς που ίσως κάποτε εξελιχθεί σε πιο αξιόπιστη λύση στη θέση αυτή. Κατά συνθήκη, παίζουν εκεί οι Ανουάρ, Λουντέμο αλλά φαίνονται εμφανείς αδυναμίες. Ειδικά όταν έρχεται η σύγκριση με τον Νούνο, σου έρχεται να βάλεις τα κλάματα.
Στις θέσεις δεξιού στόπερ, δεξιού μπακ και τερματοφύλακα που συμπληρώνουν τον αμυντικό μηχανισμό, υπάρχουν αριθμητικά οι επιλογές, αλλά μόνο ο Νσούε (όταν είναι διαθέσιμος) θεωρείται αξιόπιστη και ποιοτική επιλογή. Στην μεταγραφική περίοδο που διανύουμε, δεν μας παίρνει να ξοδέψουμε μια μεταγραφή από τις τέσσερις που δικαιούμαστε, σε μια από αυτές τις θέσεις.
Δυστυχώς η διοίκηση άργησε να απομακρύνει τον Μακαρθι (δεν έπρεπε να ερθει καν) και τον αφήσαμε να κανει και δυο μεταγραφες . Η διοίκηση ελεγε οτι θα έπρεπε να έρθουν 4 ποδοσφαιριστές έτοιμοι να μπουν στην ομαδα και να βοηθήσουν οσο το δυνατόν ποιο γρηγορα . Ο Μακαρθι μας εφερε δυο ποδοσφαιριστές που απέχουν εδω και καιρο απο τα γήπεδα και αν για τον Μπερν υπάρχει το ελαφρυντικό του ”καλου” βιογραφικού ο Γκαρνερ μοιάζει περίπτωση Νουχιου .
Όσον αφορά τον άμυντικο χάφ…μπορεί κάποιος να εξηγήσει γιατί αποκτήσαμε τον Τζάκ Μπραιν, ακόμη ένα 8αρι ; Οι εκάστοτε προπονητές φαινετε να επιμένουν σε απόκτηση μη αμυντικογενων χάφ…Λουντεμο, Ανουαρ.
Είχανε επίσης όλοι οι προπονητές σκαρταρει τον Κωτσάκη ο οποίος είναι βασικός και αναντικαταστατος στην Ανόρθωση η οποία διεκδικεί πρωτάθλημα.